Gaixoetxeko leiotik

Biurko

 Goiz etorri da

 nere gelara

 eguzkiaren izpia;

 goiz ere asi

 da inguruan

 eguneroko bizia.

 Or dago Zizur:

 zenbait etxalde,

 eliz ta kanpai-

 dorrea;

 begiratzean

 gogoratzen dut

 lili arteko lorea.

 Kale bateko

 erri ontan dut

 adiskide min,

 zaarra,

 zintzo da, apal,

 berdingabeko,

 zeru-lurretan

 bakarra.

 Oieratuta

 nagola, ezin

 aren ondora

 joaterik;

 ajola gutxi,

 beti gaude-ta

 bata besteren

 atzetik.

 Aspalditikan

 elkarren billa

 gabiltza bizi-

 bidean;

 eta maiz elkar

 dugu arkitzen

 goragarrizko

 billeran.

 Ba-daki Berak

 maite dudala

 biotz kaskar au

 osoaz

 eta lotuta

 naukala beti

 maitasun-kate

 gogorraz.

 Ixil-ixillik

 bizi izan arren

 aldaretako

 etxolan,

 nere barnean

 Arekin nago

 maitasunezko

 leloan.

 Alde orotan

 dagola, erraz

 artu Arekin a

 rr-eman;

 Bera daramat

 Berak narama

 alkarganako batzean.

 Ene maiteak

 erakutsi dit

 maitasunaren

 legea:

 bere biotza

 eman dit eta

 nik eman diot

 nerea.

 Zizur txikian

 zaudela zenbat

 urte dirade,

 Jaun ori?

 Ba al dakite

 Zu zaitugula

 zeru ta lurren

 nagosi?

 Zu ikustera

 al datoz, eta

 men ote zure

 deiari?

 Biotz oneko

 al dira ala

 lotuta diru-

 leiari?

 Oi, balekite

 zein xamur zeran

 gizonak maite

 izanik;

 beren biotzak

 elituteke

 ain otztu eta

 itzalik.

 Oi, ene Jesus,

 bedi Zuretzat

 biotz guztian

 beroa,

 eta ar nere

 maitasunaren

 len, orain

 eta geroa.