|
Itxas laiņoak
A. Zubikarai
1) Tiroka
Tiro bat!
Tiro bil
ta usoa igesi.
Nora,
ain zoro,
uso?
Zetan
bakeri
uko?
Tiro bat!
Tiro bi!
ta gizona eratsi.
Nora
ain makur
mutil?
Zetan
lurrari
urbil?
Aidean dabil usoa
zoro-zoro.
Usoak aidean euki
bere txoko.
Lurrean dabil mutilla
larri-larri,
mutillak lurrean euki
bere kabi.
Eta tiroak aidean
koldartien lotsari.
Usoa lurrera zan jetxi.
Etsi!
Ta mutilla zerura igo.
Igo!
2) Ereņo
Erri maite
Ereņo,
itxas arnas,
goi laiņo.
Aize leku,
iparņo,
arri gorri
kabiņo.
Esna adi
maiteņo,
sar palanka
beraiņo,
arri odola
danaiņo,
ala ekar
goraiņo.
Ta landu egizu garbi
zure erraien arri,
ta gorrian gorri jarri
anai irudi argi.
Odola emon ebana
odolez ager bedi,
Euzkadi'n oroitu daigun
gure anai martiri.
Erri maite
Ereņo,
sar palanka
beraiņo,
zure arri
gorriņo
gazteei zor
oindiņo.
Gazteak itz egin eben
aizearen dantzetan,
aizearen dantza eta
izkilluen suetan,
arri gorriak begie
leku orain plazetan,
martiriak goratuten
gerokon otoitzetan.
Erri maite
Ereņo,
arri gorrien
kabiņo...!
3) Astea
Astelen,
lenen,
alperren.
Asi
astea.
Martizen
izen
bortitzen.
Parrai
astea.
Eguazten
azten
egotzen.
Ega n
astea.
Eguen
jaien
geuntzen.
Guren
astea.
Bariku
buruz
bazkatzen.
Bua
astea.
Zapatu
nekez
zanpatzen.
Zapa
astea.
Igande
danen
gaindutze.
Igan
astea.
Asi Biga Kobra Lautu
orduko orduko orduko orduko
egan jarrai luze joana
astea. astea astea astea.
Ta etori illa,
ta joan ere bai,
diru, nai ta jai
sortu bezin illa.
4) Astelen
Lo
egin nai
lo
t'egin ezin;
ibil
nabil
nabil,
zurbil,
zirin,
oiean,
gauean,
gau lenean
ta erdian,
erdi ostean
ta goizaldian.
Nabil
ta ez nago.
Lorik
egin eziņik,
zorabiotan
galduta ero.
Geldi ezin,
pultzo arin,
biotza neke-min
ta izerdi likin.
Kopa
ta rekopa,
garagar
ta wodka...
nire soiņak,
nire griņak
ezin emon
loari popa.
Gaurko ametsak
ez dau gozorik
ez emazteak
ten guririk.
Emaztea bera
andre ona da...
ala diote auzoan,
nik ezin ori gaurkoan.
Ikus dodana
oro da baltzetik:
sorgin eta pizti,
mamu ta txerren.
Nundik datorkidaz
ainbeste lorren?
Bero,
bero... !
Burua tontor.
Lo konkor.
Albakoa.
Ba dirudi
datorkidala
nekez, loa.
Nundik igarten
ze egun datorren?
Ai, au astelen.
Emazteak ten da ten.
Buruko pixurik
ezin ken.
Izarak galduta,
naspillen men.
Lanaren arduraz
nor da emen?
Astelen,
egunik pertxalen!
Lanari ekin baiņo len
—goizeko Aitaren—
ura.
Oitura.
Ta gero
tontorra.
Erreten dago
txondorra.
Zegaitik eska ez
oporra?
Ta lana,
ta lana,
ta lana...
Au ez da plana.
Metro ta kana
nekea dana.
Astelenen egin bear al da
asteko andana?
Eguerdi.
Siku eztarria.
Ardao napar
au dan lodia.
An erostean
lotan al ziņan
edo moskor ibil
tabernari?
Latz,
dana garratz,
ogerleko zuria
ez ete da baltz?
Oi astelen,
egunik illen,
igande moskorraren
biaramon astelen!
|
