Bideak...
Aurre Apraiz
Bideak!
Bide odolduak!
Sastrakaz estalitako
zidor estuak!
Odoletan dabil gizona
ogi-txatal baten billa...
Argi dakus inguruak
ardurabageko barre-zantzoz
—naikeriz moxkor—
zentzu-atsegiņetan,
bizitzeari abeska.
Ta beste aldera begirada tamala egiņik
aurrera doa, gizona,
sasiz odoldurik,
biotza uts-utsik
eta sabela utsago,
gogoa bete, ta sabela ase guraz,
ogi ta egi-txatalen billa,
indargetuta.
Bideak!
Gizonak gizonak
ilten diarduen
bide ausiak.
Gosekillen odol-izerdiz
eta asetuen belbillen autsez
zikindutako bide tristeak.
Eta bide orretatik doaz guztiak:
Batzuk izerdi ta odolez busti,
ta besteak nasaikeriz orniduak.
Bideak!
Bide negargarriak...!
