Garbiak

Luis Arostegi

 Aratz-garbiak zare:

 berez-errez dozue

 ontasunaren siñiste.

 Alai-garbiak:

 mundu on-zabala,

 amaibako orain-geroa,

 zeuona dozue.

 Eguna langoak,

 argi-garbiak zare.

 Nondik argitzen zuek ez jakin,

 eta bizi nare-garbian

 barru ta kanpo ez berezi.

 Argi orren zorionak

 urrindik eta ain indar-ezti

 dei dagi.

 Baiña gugan ez zuen argirik.

 Leen-geroz gogo-illun,

 maite dogu bakarrik, maite,

 garbi zoli orren

 izpi larriña.

 Pozez-triste dakusgu dei

 ezkutu-garbia,

 eta bagoaz-edo, billa,

 nora ez jakin.

                                                             Wolkersdorf, 1980