inprimatu
Ekaitzak zear
Izenburua:
Ekaitzak zear
Sinadura:
Paulin Solozabal
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Solozabal, Paulin

Argitalpena:
Olerti.
Urtea:
1968
Argitalpenaren urtea:
Alea:
1968 I-II Bakardade
Orrialdea:
57-58

Ekaitzak zear

 

Egieder

 

 Ba-dituk etsaiak. Ta gu

 otso artean lerrenka.

 Giza-bizitza gaisoa,

 noz izango ete az azke eure

 bame muiñaren arora...

 

 Gaisorik dago laguna.

 Zer jabilko atximurka?

 Len, aragia ain zan gordin,

 baiña etsaia ondamuz ager

 jako zirika ta gaizkin.

 

 Arra ta osakaia aurrez,

 burruka zital bat miñak

 estututa, il edo bizi,

 gibel zauria zornetzen asi

 da. Nor izango ete nausi?

 

 Naigabea zorroztu da.

 Gorputzak ez leuke auts

 biurtzerik nai; ta il egin

 bearko ete jakituria

 austuta itxirik ain arin?

 

 Jakituri argiak jo

 ditu gaiso-muga ertzak.

 Almentsu doa ebaten.

 Zauri ta zorne, berez, gitxitu

 iltamuan egon arren.

 

 Gorputz murritz ta argal zana,

 indarbarritu naiean,

 oraindik oean datza.

 Itxaropen leiak biztu dautso

 erdi illiko odol-bizitza.

 

 Laño illunak joan ziran.

 Arnasa barria dator.

 Il nairik eukan ekaitza

 bera deuseztu zan. Orain, alai,

 dagoz gogo ta biotza.

 

 Ekaitza nabari izan zan

 urrin. Aizeak, dardaraz,

 burruk estuan ebiltzan.

 Itsurik orrat-onat itxas gain

 zabaldian zorgin dantzan.

 

 Ezkutuzko indar itzalak

 nundik batu ete ziran

 aideko gudaldi aretan...

 Otz ta dardar sua eriola

 laiño baltzen egapetan?

 

 Izadia baltzagotuz...

 A zan bildurraren miña

 odeien suzko dardaraz!

 Urak austuko ete dauz atxak

 suaren dardar gorriagaz?

 

 Atx eta zugatzak lurra

 jo gabe. Ta biurrika

 dabil etxe barruan goi

 ta be, eriotza zabalduz. Ukul

 barrenean il dira bi.

 

 Upel baliza dirudi ortzak.

 Arratsaldeko lau-bostak

 baiño ez dira oraindik.

 Ots, boooooor, iñork ez ditu ikusten

 gudarosteak menditik.

 

 Ordu baltzak darrai. Linbo

 sakonenean sartuta

 dagola dirudi lurrak.

 Gaur astindu al zaitu, izadia,

 il arteko zoritxarrak?

 

 Itxoin. Ori ez da egi.

 Aize barriak jo ditu

 ortzaldeko muga-goiak.

 Laidoak izpitzen doaz. Geldi.

 Urdiña dakarsku iparrak.

 

 Ekaitza baretu nunbait.

 Amas barria dau lurrak.

 Orlegizko jantziz dira,

 eder, mendi ta zelaiak. Bizi.

 Au da ekaitz ondorea.

 

           * * *

 

 Adimen ta biotza,

 argi, ta maitasun kabi,

 elkarren lagun leñargi

 zarenak, zenbat etsaik illundu

 nai izan ete eben bidargi?

 

 Argia laiñoen berun

 astunak ostendukeran,

 gaiso il-zorgin datza.

 Gorroto biziz bor-bor diardu

 ta dardarka mendi ertza.

 

 Oillo azterkariak

 edena darabille erpe

 puntetan. Auzo soloan,

 beti, ar goxoagoak dabiltz

 asarrerako bidean.

 

 Egazti demoniñoak!

 Atzo bertan jarritako

 porru landara ankaz gora.

 Oi! zelako lorrak ekarriko

 ete ditu, gaur, etxera...

 

 Jospiñe eldu zan solora.

 Banekian zer jazoko

 zan. Krispiñe, ikusten dozu

 bear modu au? Ainbeste burla

 ezin naiketzu laketu.

 

 Ai, Jospiñe! zuen asto

 zarrak lengo illuntzaldean

 arto landara ederra,

 satllik-sail, dana ondatu euskun.

 Pistitzar trakets alena!

 

 Leoi amorratuen

 samak baiño zitalgo

 egin ziran andre aren

 biotzak. Odoletan begiak.

 Orroi bat biotz barrenen.

 

 Gorrotoa! Batak baste

 elkar zuzituko leuke.

 Erraletan sortu leiken

 edena, ezpata biurturik,

 elkarreri jaurti eutsen.

 

 Leza baltzena irudian

 biotz gorrotatu aren

 barrenak. Ezin zeitekean

 ain kezkati bizi. Gizonak ez

 dauka indarrik bakarrean.

 

 Barruak dei bake billa.

 Ta izar goitik agertu zan

 egiaren argi txinta.

 Zorionekoa! Arin iges bei

 errai gatxak, lorra itxita.

 

 Egun senti barriak ez

 dausku irutxurrik egin nai.

 Egi, zuzentza, maitasun

 sartu dira buru-biotzetan.

 Bakez gaitezen zorundun.

 

 


inprimatu