|
Gorrotoa maitasuna
Egieder
Gorrotoa inpernuko
illentia da ariman
zitalki sartuta.
Maitasuna zeruko
eztia gizonari
gozaro opalduta.
Biotza, maitatzeko
egiņa da ta itsutu
egin da zitala.
Baiņa zerk ankertu dau
berenez maitatzaille
sortua izan dana?
Zer dala-ta dario
ainbeste eden gizonari
anaia minduaz
norbere kidekoa
zapalduz, nazanaren
zigor biurtu naz.
Asarre bizi orrek
lupua dirudizu.
Landara itallea;
Txarra da zure egite
guztia. Lagun bage
zoratu antzera.
Odol-zale egin zara
baiņa lotsa izan ziņan
lotsa-bage ori.
Zeure zitalkeriak,
eriotza, biurtu
zeuntsezan gabari.
Anai errubageak
erdi illik lur gaiņean
biotz zauriagaz.
Izarrak bildur, dardar,
illuna ziņaldari,
lur mamiņa otzaz.
Ta gorrotoa ez da
damutu, egin ditun
zitalkeriekaz.
Azkenian jausiko
da birrinduta utsa dan
anker ori lotsaz.
(...)
bako on-edertasuna.
Beti biguna.
Ezbearren aurrean
zabaldu oi dau beti
biotzaren guna.
Ulermena, erruki
ta on egitea dauz
ate zabalenak.
Barruari darioz
uriolaz, argia
ta zentzun onenak.
Maitasuna ez da aundi
zale, ez arrokeria,
ez alperkeria.
Ongille igikorra da
apaltasunez, lagun
guztientzat ona.
Maitasunak ikusten
zauriak odoletan,
ezbearrak gugan.
Errukiz dauz erraiak
urko lagun miņetan
kurutza bidean.
Maitasunak ez dauka
ez lotsa ez bildurrik
ordu latzenetan.
Gaiso artean dabil
usteltzen dagoana
indar barriztetan.
Maitasuna erruki
ta poza da espetxe
inguruan. Poza
daroatse giltzape
dagozan gaisoei
biotz barrenera.
Maitasuna eztai
da edozein ordutan,
argia dario
urko-lagunarengan,
mesedearen garrak
arnasa damotso.
Maitasuna ixilla da.
Gizon ankerkeriak
anaia il ezkero,
maitasunak negar ta
negar egingo dautso
errukiz oparo.
|
