O, udazkeneko arratsalde...!

Muniategi'tar Sabin

 O, Udazkeaseko arratsalde...!

 Bai ibai-ondo, baso ta, mendiz,

 inguruetako bideak ibilliz,

 ikusgaiz beterik naukazute.

 Aurrez-aurre bai, Izadiarekin,

 zer neretza ta, zer etorbide!

 Betikotasun gogoz, izamin...

 argi-itzalezko eskuratze...

 Zerupe ozkarbiaren pozera,

 orriak elkar-elkarka, aizepe;

 ai! eguzkiaren ikutukera,

 epeltasun gozoan nabilte.

 Ta, dana elduaroz, ori-ori...

 urrezko ale, emaitza betean;

 dana bai, buruz-bera, itunki,

 eriotzazko etorri beltzean.

 Oritasun umaotuan, alere...

 bakoitzak bere muin ta, berri,

 bere bizi-egoerazko egarri,

 bere, biotzondotxoa dagerte.

 Ta, nere oinkada bakoitzean,

 gogaikizun ezkutuz nakarte,

 umaotasun, elduaro nekean

 Iaungoikoratuz ene begiarte.

 Ai! ze igarokuntza oargarri,

 nere eguzki ta, orbelakin,

 nere amets il, amets biziakin

 bidea irikiz ene geroari!