inprimatu
Itxaroa
Izenburua:
Itxaroa
Sinadura:
Sabin Muniategi
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Muniategi, Sabin

Argitalpena:
Olerti.
Urtea:
1965
Argitalpenaren urtea:
Alea:
1965 III-IV Bertso urratuak
Orrialdea:
23-27

Itxaroa

 

Muniategi'tar Sabin

 

                   I

 Zu etortzeko ziran biderantza

 eta, zuganatzeko amets-egoz...

 Itzak esanbera,

 aopean nitun bultzaka,

 ]ore sorta eder

 eta, bizi-biziak...

 maitasunezko lilitxoak ziran

 nere ustez, ain dotore

 ain usu eta,

 eme!

 Berarizko eskar, doai xamurrez,

 larrosatxoak bezela,

 goraka nitun

 eres-argikuntza, eskeintza betean,

 urduri nitun bai, biotzaren erdian

 kukullu antzera

 ler-zori,

 une batetik bestera,

 bere usai gozoa

 aizeratzeko pozez.

 

 Goraka nitun bai,

 iturrietako uraren antzera,

 biotz-begipean maramara...

 aizemin nitun eta,

 minbera...

 zure oņots,

 zure oinbide maitearen poz,

 noiz emen eta,

 bideratuko,

 itxas-sakonetaraņoko ikara

 eta, betikotasunezko

 asmoz.

 Goraka nitun bai,

 zu noiz elduko,

 zu noiz azalduko,

 arako iturri-ondo alaitsu

 arako, zugazpe

 edo, kale-bazter txukun,

 arako etxera-bide kutun...

 nun ote zan izango

 eta nun,

 eta nola,

 ai! nola izango ote zan...

 illargi ala eguzkitan!

 Itzak,

 ai!

 zu noiz etorriko,

 zu noiz azalduko

 nere-neretan nitun

 aizemin;

 zurea zana eta,

 ain ondo nekin bidea

 unero begiztatuz

 eta, zure irudi ederrez iantzi

 eta bidetuz...

 Ederbera nitun bai,

 ale-bizigarri, kolkokada umaotuak,

 gaņezka nitun

 neretik nerera

 millaka ametsezko itxaropenez

 eta, bidebera,

 bideari ezin eutsiz...

 gaņezka nitun,

 zure irudi sugarriz,

 zure pentsamentuz...

 neretik nerera,

 nere illargi

 nere zerurik zeru

 ain ibilgarri

 eta, aingeru!

           Eta,

 une bereziak aukeratuz

 eta, zure pentsamentuetan

 bidea pausotuz...

 Itzak,

 ai, ama!

 goxo-goxo

 eta, ezpanetaraiņo

 aizearekin bertanbera,

 aizearekin iolaska,

 maite-aopekotan nekarzkin,

 nere ixil-aitorkuntza

 eta, dardara bizietan

 nere oin ariņari

 egaraziz.

 

         II

 Baņa, ai, ene!:

 aurrez-aurre

 bidean,

 arkitu nintzanian

 zure ogei urteko

 odolaren garrez,

 zure ibilkera suge

 eta, irripar goxo,

 begi eztikorrez...

 Olaxe,

 une batean,

 dan-dana... nere indar, nere adore

 nere kemen, nere ausardi goitsua

 dana, lurreratu zan, bere illargi

 bere goi zabal oztin, izarrakin...

 eta, illunpean,

 eta, zirkinge,

 muturik lotu nintzan

 ta, nortasunik gabe!

 

 Ai, ze oņaze

 ze illundura

 maitezko neke!

         Gero... ai, gero!...

 eskerrak zuri,

 egun argiko izar

 eder maite!

 Zu ari ziņatan itz billa, tiraka,

 galdera ezti,

 xamurrez...

 zu ari ziņan bai,

 nere itz epel, eskuragarriak,

 nere itz bigun ta, amets gordeak

 zure irriparrez,

 zure bigiratzez,

 arira ekarten

 eta,

 banan-banan

 biotzez,

 egan...

 Urretxindor zoli, goitiak bezela

 kaņabera arteko

 kabiaren pozez,

 itzak maitebera,

 begirik begi,

 eder-dariozko emaitza bizian

 nere baitara,

 ur doņu pozgarriz,

 etortzen asi ziņan...

 sakon eta ugari,

 emai zerutar,

 biozbide eskugarriz

 bere zorion,

 apain berriakin

 goitik beeraņo,

 bizia iantziz...

 Eta, elkar berriketa

 amesbide,

 eztiaren pozez...

 ezpanak ere

 urrezko etorriz,

 lore-usaitu ziņan maite-ederka

 eta, eskuetan gora

 bizi billa

 edatu ziran...

 itz gozo eta,

 guren baten bitartez

 Etorkizun eta Egunaren poza

 begietan adieraziz!

 

 


inprimatu