inprimatu
Bertso urratuak
Izenburua:
Bertso urratuak
Sinadura:
Mikel Lasa
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Lasa, Mikel

Argitalpena:
Olerti.
Urtea:
1965
Argitalpenaren urtea:
Alea:
1965 III-IV Bertso urratuak
Orrialdea:
4-5

Bertso urratuak

 

Mikel Lasa

 

 Ez dezagun poema zeru-zolan ixeki

 kaio baten orrua edo txalupa baten gibel borobilla

 edozein poema baiño ederrago direnean.

 

 Poetari haurtzaroan diruaren kutizia, gezurrez, kendu zioten;

 bai zekiten jakin ideia hutsa zein mixerablea den.

 Baiña nik diot:

         Gure poemaren egia odolarekin ziurtatzen ez badegu

         grazirik gabeko paiasoak gerala.

 

 Poetak ez badu bere indarrez

 ezaren burrunbea aztertzen,

 zein ausartuko da usteldurikako egiak

 argitara ematen?

 Baiña Leon Felipe-k dio:

         Gizonen seaska ipuiz eragiten dutela...

         gizonen negarra ipuiz estaltzen dutela...

 

 Zeiñeri ez zaio laket esatea:

 Ni poeta arlote bat naiz, poeta baserritarra;

 ta pinpilinpauxaren milla koloreak besterik ez ditut ezagutzen

 ta nere hiztegiko hitz itsusienak «arrosa» ta «krabeliña» dira.

 Baiña nik diot:

         Zalduntxoen oiñordea herriarena ez den artean

         ez dudala siñestuko Zaduntxoen sasi-ipuian.

 

 Gure hiztegitik zenbait hitz doaz,

 eta orain ez dira ezer ez bada

 memoria desmemoriatu baten oroitzapen gazigeza.

 Baiñan euskeltzaleak balekite aberatsegia dela

 hizkuntzarik txiroena ere

 gure sakelean daramagun istori apurtu hau

 kontatzeko!

 

 


inprimatu