Ama!
Dirauket
Aspalditik naukazu
miņez beterik,
biotzari odola
dariolarik,
lagunetan iņok ez
ikusi barik.
Ama begira naizu,
biotz samurrik.
Adizkide onenak
ez dabe ulertzen
nire miņa. Poz-itzak
birresan arren,
ez dakite arantza
nundik dagoen.
Ama begira naizu;
begira: emen!
Gau da nere ariman.
Au gau illuna!
Itzal bildurgarriak
datoz nigana.
Non ezkutatuko naz?
Ama laztana,
itzul zure begiak
gaxo onengana.
Miņaren miņez nabil
zoraturikan,
bide erdian galdurik,
noraezean.
Bide-lagunik ez dot;
norantza joan?
Ama, eroan naizu
zure eskuetan.
|