Noizbait{TITULUA}...

Deunoro

 Ene ontzitxo, neure gurazko,

 Ekaitz latzak astindua,

 Urol ankerrak itxaso zear

 Burruka izuz gudutua!

 Ikur-argia kaitik urruti

 Daroazu toteldua.

 Bildur naz ete dozun gaixoa

 Ondoratzeko ordua.

 Ekaitza jagi barri zanean,

 Arraunlarien ekiñez

 Kairuntz etorren mutur arroa

 Urari txairo emonez.

 Laster zan kaiko ur geldi barean,

 «Gora» guztiak esanez.

 Baiña egia etzan orrela,

 Itxastarrentzat naigabez.

 Adorearen adore bera,

 Bulartsu danen bularra,

 Zure ontzian etzan sartu iñoiz

 Itxaso-Ekaitz indarra.

 Goitu zenduan, burruka apalez.

 Nagusi gurako arra,

 Ta ontziari ezarri zeutsan

 Kurutz birekin ikurra.

 Ixo! Ez dantzut ots illun baltzik

 Eta urak doaz naretzen,

 Ta argi-ikur guri, len baizen dizdiz,

 Datorrela dot nabaitzen.

 Orra! arraunlari trebe ausartak

 Asi dira oiukatzen,

 Barne-min erne ta itxaro-txinpart

 Aoz dabezala jalgiten.

 Boga! boga or! ontzi-bizia

 Dozuela eskuetan.

 Boga, ontziska txirrist daitean

 Kaiako ur mee oztiñean.

 Galdutzat ziñeen, ta ba-zatoze

 Bogari bide latzean...

 Zatoze azkar, itxas-semeok,

 Ta atseden bake leunean.