Alde-aldera

Okil

 Mokotar ama egun txintakin

 irten da, utziaz umiak

 kabi epel, guri goxuan

 xastegi simaur azpian.

 Biur zan laxter, arnas estuka,

 izu, bildur ta larrian,

 Benus berbera ikusi bait-du

 ezkotzen billus ibaian.

 «Ene, ba...! nere urre-aparrak

 eki-printz, amen pitxiak

 sar-arren are ta sakonago,

 ikusi bai det urian

 momo itsusi, zatar, gaiztoa

 atze-oiñetan jeikia,

 ziparentzako goian bi ontzi,

 izta-iztarrak luziak,

 garetik beruntz txima jario...

 Uraxe gauz itsusia...!

 Beraz, oker bat egiten duna

 eramango du pistiak...!»

 Orrela dio Kakarraldoak,

 zemapen larri jarriaz.