Eraman gaitzazu zuregana
Joakin Aldabe
Bixtu ezkero illen artetik
etsai danen garaitzalle,
berriro elkartu ziran aburo
zinitunak maitatzaille.
Menderatu ta gelditu ere
ainbat otso banatzaille!
Lotsaz beteta indarrik gabe
illunpetan ukatzaille.
Zu zera, Jesus, gizon guztien
Artzai on ta Salbatzaille.
Apostolu ta jarraitzailliak
berrogei egun txanguan,
egon ziraden egik ikasten
gogotik zure onduan.
Zure Ama're etzan urruti
zugandik noski orduan.
Artuko zitun Seme ederren
lanandu aldiak musuan.
Seme Jesus'en Ama donetsu,
zaitugu Amatzat zeruan.
Bakia beti aitatzen dezu
egunak ditun unetan.
Bake sendua izan dedilla
bizi geran egunetan.
Nor-berak bakia izan dezala
ondo sartuta erraietan.
Bake sendo bat elkarren arten
famili eta errietan.
Bake gabeko egoera da
infernu bat egietan.
Bazuaz, Jesus, Aitarengana
azken epai egun arte.
Utziko dezu emen
Eliza bizkor, gogor, beti gazte.
Zanpatu naiez iņungo erasok
ez dio egiņgo, ez, kalte.
Etzaite, jesus, egon zerutik
ume zurtzatik aparte.
Izan gaitzatzu erruki
t'onez zure biotzian maite.
Gure baguaz luzatu gabe
prest-prest dauden tokitara.
Ez gaitetzela berriz makurtu
munduko zikiņ loitara.
Ez da sartuko zolda daukanik
zeru eder argitara.
Zuazte emendik, zakur guztiak,
zuazte emendik kanpora.
Lagun urkua maite etzendun...
Nolaz oraņ zu zerura?
Zer neurrin maite zendun anaia,
izango zaitzu neurria.
Baso bat ura eman ba'diozu
izango dezu saria.
Azken juiziuan agertuko da
zer diran zizaņ, garia.
Biotz gogorra t'esku uts utsa...
Ura betiko larria!
Egun artantxe ikusiko da
zuzentasun agiria.
