Agur, illargi

E. Igartza

 Olerkarien kantagai

 Izan zera beti.

 Ola iraungo aal

 Ene zeru-begi!

 Antzaldatzen dezu maiz

 Zure aurpegia:

 Osoa, dirudizu,

 Buru soil guria.

 Alditan zera ere

 Talo erdi jana

 Ta noiz beinka irudi

 Idien laguna.

 Zuk ikusi gauean

 Loreen itzala,

 Txorien kabi goxo

 Ta itxas zabala.

 Zenbat aldiz zuk zaindu

 Umeen loaldi

 Ta gaxo agureen

 Gau luze negarti.

 Lekuko zu zerala,

 Maitasun elkarri

 Maitemiñak agindu...

 Ta muxuz idatzi.

 Intxusiak ikuski,

 Intza tantak negar...

 Lotsai, gorri, izkutatzen

 Mendi zuaitz zear.

 Udaberri antzera, zu,

 Olerki jario;

 Baiñan ola iraungo

 Dezula, nork dio?

 Atzaparra gizonak

 Zure gain jarri du,

 Ta iaister bere oiñak

 Nai zaitu zapaldu.

 Olerkarien kantagai

 Iraungo al beti,

 Naiz-la zugana eldu

 Gizona, Illargi!!