Imanoltxo
Larreategi'tar Luken
(Lantegi'ko lagun izandako, Miren Edurne Furundarena'ri,
ama egin dan egun zoriontsu ontan. 1960-I-17).
Oroituko aizela uste diņat,
bada oroimen ona den.
nola ezagutu niņan, aitakin,
arako lante-i baten...!
Ta laguntasunak eman ziņaken
ausardiari. etitsi eziņ,
luzatu niņunan kidetasun ori,
ire ama eta nebarekin!
Alai bizi ziņatenean, Goitik:
Imanol: ia ire lekura!
Jaungoikoaren deia entzutean,
egaz egin ziņan Zerura!
Ala ere, gurasoak, zenbat miņ,
negarraldi ta inka...!
Ire kutunak ain itun ikustean
asi itzanan deika:
Ezkondu ta seme bat emaidazu,
Jaun Alguztiduna!
Nolabait ordainduz, gazterik,
kendu ziguzuna!
Eta orra nun. Amiano mirabeak
—egazka Paris'dik (?)—
nola loretu diņan seaskatxoa,
aur ederra utzirik!
Aitaren seme laztan: aitait
amamen billoba goxo.
Ire erditze-miņen saria,
ara or zuen IMANOLTXO!
