inprimatu
A. Machado euskeraz
Izenburua:
A. Machado euskeraz
Sinadura:
Antonio Machado
Urkizaren iruzkina:
(Eusk.: Santi Onaindia)
Egilea(k):
Onaindia, Santiago
Machado, Antonio

Argitalpena:
Olerti.
Urtea:
1959
Argitalpenaren urtea:
Alea:
1959 IV
Orrialdea:
219-222

A. Machado euskeraz

 

Antonio Machado

euskaratzailea: Igotz

 

Ura borbor

 

 Larraiñaren erdian arri zakar gaiñe,

 Zut dan untzez josiriko orma zarran ostean

 Nekosta goiak bere osto illen orbana.

 

   Jausiz doa arrastia etxetoeri aurkez,

 Zei zabal amestian. Dirdiran leiarkiak

 Euzki-oiar illaunez. Ikus pendiz goietan,

 Garazur nasi antzo, mukulu biziak.

 

   Mana ondarrik bagea zelai ixil bakarrean,

 Arimak dager emen bere samin-antza.

 Ura borbor ta borbor atxurizko kaikuan.

 Itzal-gune guztian urak soilki otsa.

 

Zer dagik?

 

 Udako gau sor batean

 —zabal zegon balkoia

 ta nire etxeko atea—

 Erio yat barrura.

 

   Aren oeruntz urbil zan

 —niri begiratzeke—,

 eta atzamar ubel guriz

 zerbait ausi eban mee.

 

   Mintzul ta begitu barik

 jun zan Erio, ostera,

 nire ondotik. —Zer dagik?

 Ak ez itzik atera.

 

   Nare egoan nire aurra,

 ni biotz-odoletan.

 Ai, arek ausi ebana

 bion tarte mintza zan!

 

Oraindik ez

 

 Amabi jo ditu orduak... ta amabi

 atxurkada dira lurrean emonak...

 ...Ene ordua! —nik oiu andi— ...Ixilak

 au erantzun eustan: —Etzaitez bildurtu,

 are-orduarian dardarazten dan

 azken-tanta jausten, ez dozu ikusiko.

 

   Oraindiño ordurik askoz dagizu lo

 itxas-ertz zarraren gaiñean nasaitsu,

 ta beste ur-ertzean ontzia lotzean

 goiz argi aratz bat idoroko dozu.

 

Umeen kanta

 

 Eresik dantzudaz

 soiñu zarrezko,

 aurrak abestuta

 jolas-pilloko;

 barne ameskorrak

 ixurtzen dabez,

 arrizko iturriak

 euren ura lez:

 alaikor ez diran

 barre azken bako

 soiñu bardiñez,

 mergatzak ez diran

 min-malko zarrez;

 ta ituna diñoe

 jori bakuna,

 elezar joanen

 maite-ituna.

 

   Aurren ezpanetan

 kantak daroe

 edestia naspil,

 argi oiñaze;

 urak be ba-dabil,

 garbi-urdiña,

 iñoiz esan bako

 maitasun zarren

 sorgin-ipuiña.

 

   Zei zar gerizatsu

 baten jostari

 dabiltzaz umeak

 kanta-kantari...

 

   Arrizko iturria

 elezarrezko

 leiar betikoa

 ixuriz dago.

 

   Abesti bakunak

 kanta-kantari

 diardue aurrak,

 jira-birari,

 joan doan zerbait,

 biurtze bage:

 edestia naspil,

 argi oiñaze.

 

   Ur-sorgu ozkirrak

 kantari darrai;

 edestia aizturik,

 miña kantagai.

 

Itxarrik

 

 Loak ar ete biotza?

 Ene ames-erlauntza

 lan barik? Igar ete yat

 biur oldoz-gaioa,

 murko-sail utsa biraka

 itzalez okitua?

 

   Ez, lo ez daukat biotza.

 Itxarrik dago, itxarrik.

 Ez lo ez ames, so dagiz

 begi biak zabalik,

 urrin-zantzuak, ta dantzu

 ixil andi ertzetik.

 

 


inprimatu