Lo negargarri... amets zoriontsu

Igarza'tar Eusebi

 —Zergatik, amaixo,

     Gaur negar, zergatik?

     Aitatxo ez al da

     Sendatu oraindik?

 — Sendatu da, biotz...

     Betiko sendatu,

     Baiñan Jaungoikoak

     Beregana deitu.

 — Ta kaja beltz ortan

     Bidea egingo?

     Aita ez da pozik...

     Oso itun dago!

     Aurpegia zuri

     Ta ez mugitzen...

     Lenago beiñere

     Etzan ola egoten.

 — Ai!, ai! semetxoa...

     Aitatxo... ba... lotan,

     Gauean zu nola...

     Berdin! ametsetan!

 — Nik, ba... aingeruak

     Ega txuriekin

     Ikusten askotan,

     Ta aitak zer orain?

 — Aingeru taldeak

     Beregana elduki

     Eraman dutela

     Zerura kantari.

     Jainkoak irripar

     Egin goxo-goxo...

     Ta esan: «Zoriontsu,

     Ene morroi zintzo! »

 — Eserleku dio an

     Eskeñi beretzat

     Ta beste bi erakus,

     Semetxo, guretzat.

 — Ta noiz esnatuko

     Ba, ama, aitatxo

     Amets polit ori

     Guri kontatzeko?

 — Aita, betiko lo...

     Ta esnatu ezin...

     Zeruan bilduko

     Biok berarekin.

 — Goazen, ama, goazen

     Aitatxon ondora,

     Geigo ez negarrik...

     Ta goazen zerura!