inprimatu
Getsemani'ko baratza
Izenburua:
Getsemani'ko baratza
Sinadura:
Boris L. Pasternak
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Pasternak, Boris

Argitalpena:
Olerti.
Urtea:
1959
Argitalpenaren urtea:
Alea:
1959 II
Orrialdea:
88-89

Getsemani'ko baratza

 

Boris L. Pasternak

 

 Izarrak, urrutira, sorgor eta aldakaitz,

 Bideoker-unea argituaz zeuden.

 Oliondoak zuten estaltzen mendia

 Ta Kedron ibaia andik ur zijoan lerden.

 

 Erdian, zelai dana bertatik zan austen,

 Ta gibeletik Esne-bidea nun asi.

 Buru-as ta zidarkoi, oliondo zarrak

 Gorantz iges nai zuten osoan urruti.

 

 Guenean begira landa-baratze bat.

 Esi-oste ikasleak utzirik, diñotse

 «Txit larri dut gogoa, iltzeko zorian;

 Itxoin, ernai alere Nerekin zaudete».

 

 Eta ukoz utzi zizun. aitzaki-indar gabe,

 —Emana agian utzi bear oi dugunez—,

 Bere alatz-kemena, oro-altasuna;

 Ta orrela, gizon bat dugu geigo, geu lez.

 

 Gauezko zabalgoa. lur iñor gabea

 Zirudian, ezeren-leku, utsaren ustai,

 Gaudia txit zalarik etze bezin suilla

 Baratzea zan soilki bizitzearen gai.

 

 Eta sakon oieri so egiñik tinko,

 Ez astapen ez amai, uts eta zurbiltsu,

 Beregandik erio-ontzia urruntzeko

 Odol-izerdiz zion Aitari eskatu.

 

 Otoiketan larria pizkat samurturik,

 Esi ostera itzul zan. Ta belar gaiñean,

 Lo-zorroaren mende ikasle-taldea

 Lasai zetzan kurrunka bide-egal ezean.

 

 Esna zitun ta esan: «Nikin izateko

 Autu zinduen Jaunak. Baiña zuek lo-naiz.

 Ordu dugu, aldia betea jadanik;

 Loituen eskuetan utzi bearra naiz».

 

 Itz egin zunekoxe, giza-talde gaitza

 Zangar jeiki zan, mutil ta jopuz egiña;

 Argi-ezpata ugari, ta Judas aurrenen,

 Laztan etoia zula ezpain gaiñez ñña.

 

 Beingoan or mutill bat belarririk gabe.

 Dirdir darabil Kepa'k ezpatea aidean.

 Kristo'k: «Ire iskilloak ezin duk ezertxo.

 Gizon, sar zak ezpata zorro-sabelean.

 

 »Aitak, nai ba'lu, igorko lizkidake ziur

 Egaldun gudariak mil-milloika ere,

 Ta joko litukete ene etsaiak oro

 Illerik ere neri makur-azi gabe.

 

 »Baiña bizi-idaztia idekia dugu

 Orrialde bikain ta donean.

 Oraintxe, Idatzita dagona zintzorik beteko.

 Utzi, ba, gerta bite jadanik. Olantxe.

 

 »Gizaldiak dakusa; ta, alegi bat antzo,

 Ibilia auts gaberik ditzake piztazo.

 Aundian da izugarri, ta bere izenean

 Opazko lor-oiñaze artean naiz ilko.

 

 »Baiña iru egun barru, berriz naiz piztuko.

 Ta ibai beera doazin baltsaen antzera,

 Jarraika, Neregana, ta nik epaitzeko,

 Illunpetik aldiak aterako dira.»

 

 


inprimatu