Stabat mater dolorosa

Luisa Villalta

 Lur erraldoia moldatuz, bidei forma

 emanez, arpegia eztiki sasietan ne-

 garrez, kasik ibai antz edo betiko

 itsaso zure gorputz luzatuan oroitza-

 rik ez duen plazer bati bizia eskainiz.

 Hedapen hutsa, eskuak izarrerantz

 altxarazten dizkigun ama eta

 mugagabeko izuaz kulunkatzen uzten

 gaituena.

 Izan zen, da, date, gure esperantzak asma ditzazke,

 beren baitarik edateko eta blasfematzeko

 odolusten diren jende biren dantza imortalez,

 bestetako banderitez, ixurtzen diren hitz latzez,

 eraikuntza tiñko hilezkorren aldamenean.

 Xumeen oldarretarik sortu erroak dituzten esku

 eta oin horiek amarenak dira, atabalak zartarazten

 dituen handitasun bortitza.

 Ekaitzetan jada nekatua den bilairearen

 zoriona, amodo gordez sutu papoetan oraino ere pasio

 kilikaria dabil haize hostoen meneko, begirada

 gosetietan, uretan, azken ametsen argietan,

 mendekuari ireki justiziaren

 ateetan loratzen diren bitimen indarra bezala

 izanen da, segituko du izaiten

 semeen semeen semeetarik

 hilotza iragarriz: hiltzen duen semearena.

 Emakumea lotan dagoenean, haren gorputza

 lurretik edo hedoietak balkoi batetik amira daitekeen

 mundu ixila da.

 bizitzaren sumendi-distantziak erraia erretzen

 diolako ez zaio hurbiltzen ehiztaria, mugak jarri behar

 dizkiote, etxeetan atxiki, borrokatu,

 eta suari ihes dagion aberea nola, lo-haragi den

 gorputz bakarti

 bezain lasaiaren inguruan haizea antolatzekoa da.

 Lur errautsezko ñabarduraz larruaren ikusteko

 eta haren baitako edozein misterioren gurtzeko jausten

 edo igotzen ahal gara,

 borrobilaren punturik ilunenean, zirkulu zirkuluaren

 erdian, berak ugarte baten minean hersten baitu infinitoa,

 itsasoaren errondatasun ttanka, ondartza borrobila non ere

 kalatxoriek ikarazten duten leiho doi batekilako

 haragizko dorrea

 baratze iragankorretako asunetarik sortu

 besteen ametsen gatik.

 Dorre zerratuaren barneko ohantzean seduzitua

 lo dago emaztea eta zenbaitetan iratzartzen da. Leize

 eta bakardade garasia desbideratzen aditzenda, hormek

 oihu dagite,

 gerlek eta mugek oihu, bere oihu oihukaria oihukatzen du,

 baina mendez gazitu uhinek errepikatzen duten

 izua ozen entzuten da, ixiltasunera itzularazten duen

 suntsipen errituala.