Inguruaren azala

Amaia Iturbide

 Sendagile baten ukimenaz zuritu eta zabaltzen dut

 isiltasuna

 -egutegi emeen betazal gaztainkara

 euri finaren erreinuan-

 eta silabak aditzen ditut

 elkarren ondoan doi doi

 poema baten hitzak

 akuarela-makulak bezala bataiatuak

 epaitu gabe iragaten

 zubi zumezkoagoen besoen bideetan amore ematen

 isiltasunean hartzen dut arnasa

 -kantu limuriaren buztin-hatsa-

 eta isiltasunean baita

 opatzen diet besteei

 barne-errotaren sorginhaizeak nire eztarri umiletik harrotzen didan

 arnasa

 -asabena bera eta malatsa-

 urrundik harrizkoa irudituagaitik ere

 hurbilduz geroan masailak gorituz dihoazkion

 isiltasunean