Lurraren poema III

Mamud Darwich

 uste dut gibelean utzi dudanerantz itzultzen naizela

 iduritzen zait nere aintzinean noala

 palazioaren eta pozaren artean

 nere harmonia berraurkitzen dut

 hitz xinpleen semea naiz

 eta kartaren martirioa

 etxeko abrikotzearen lorea naiz

 hasieratik Galilearaino

 ezinaren burua ezagutzen duzuenak

 o zuek

 bihur zkidatzue eskuak

 bihur zadazue nere identitatea