Lantegira
Jean Luc Dey
Goiz da. Autobusetarik jalgi jende mutuei
nahasi behar naiz. Eta kirets da
kea nere begi nekatuentzat. Eta nere zango
lokartuek trahitzen naute, lur gurintsuan zamaturik.
Lantegiko ateek, makinen burrunba elkorrez,
gizaki hiladak irensten dituzte. Gosetiak, beti prest,
jadanik beren miseria oihukatzeko zailtasunak
dituztenen kexuak itotzeko.
Altzeirua mendekatzen zaie, aurrean, ondoan,
denetan, altzeiru basaren usainak mozkortzen ditu,
beren buru hustuetan zehar ametsaren bideak
baizik ez dira, denbora badoa... ikusiko dugu, diote.