Nostalgia...

Li T'ai Po

 nostalgia

 ohe aurrean ilargi betea dago

 lurrak izotz zuriz jantzia dirudi.

 burua altxatzen dut ilargiari sogiteko

 apaltzen dudanean sor herriari pentsatzen dut.

 mendian

 eskatzen didate zergatik mendi orlegian bizi naizen.

 irriz, ixiltzen naiz, bibotza bakean,

 loreak erortzen direnean

 ura iragaiten denean

 nere mundua ez da gehiago gizonena.

 merkantariaren atsegina

 txoriek hedoietan baino

 hatz gutiago uzten duen

 haize zerutiarra hartzen du

 itsasoko ibiltariak

 bere untzia herrialde urrunetara

 eramateko.