Maitasun hau
Jacques Prevert
Maitasun hau
Hain jauzkor
Hain hauskor
Hain goxo
Hain etsitua
Maitasun hau
Ederra eguna bezala
Eta txarra denbora bezala
Denbora txarra denean
Maitasun hain egiazko hau
Maitasun hain eder hau
Hain uros
Hain alai
Eta hain ezdeusa
Ilunetan beldurrez daldaran haurra bezala
Eta hain segurra
Gauaren erdian gizon geldia bezala
Maitasun hau besteei beldur emaiten zuena
Mintza arazten
Hits arazten zituenak
Maitasun barrandatu hau
Barrandatzen ginituelakoan
Setiatua, zauritua, zangopilatua, kalitua, ukatua, ahantzia
Setiatu, zauritu, zangopilatu, kalitu, ukatu, ahantzi dugulakoan
Maitasun oso-osoa
Eta dena iguzkiaz estalia
Zurea da
Nerea da
Izan dena
Gauza beti berri hau
Eta aldatu ez dena
Landare bat bezain egiazko
Xori bat bezain daldaraduna
Uda bezain beroa, uda bezain biziduna
joan eta itzuli
Gu biek ahal dugu
Ahantzi
Eta lo egin
Iratzartu, min hartu, zahartu
Eta lokartu berritz
Herioarekin amestu
Atzarri, irriño ta irri egin
Eta gaztetu ahal dugu
Hor dago gure maitasuna
Asto tzarra bezain kaskogogorra
Biziduna gura bezala
Bihotz gogorra oroimena bezala
Zozoa urrikiak bezala
Goxoa oroitzapena bezala
Hotza marmola bezala
Ederra eguna bezala
Hauskorra haurra bezala
Irriño batekin so egiten dauku
Eta deusik erran gabe mintzatzen dauku
Eta nik daldaran entzuten dut
Eta oihu egiten
Zuretako oihu egiten
Neretako oihu egiten
Otoizten dut
Zuretako, neretako, elgar maite duten beste denendako
Eta elgar maite zutenendako
Bai, oihu egiten diot
Zuretako, neretako
Eta ezagutzen ez ditudan beste denendako
Hor zaude
Zauden lekuan
Lehen zinauden lekuan
Hor zaude
Geldirik zaude
Etzaitela joan
Guk elgar maitatu dugunek
Ahantzi zaitugu
Zuk ez gaitzazula ahantz
Munduan zu baizik ez ginuen
Hoztera ez gaitzazula utz
Beti urrun-urrunago
Eta nun nahi
Zure berri emaguzu
Berant-berantago oihan hegian
Oroimenaren sasietan
Bat batean jalgi zaite
Eskua zabal ezaguzu
Eta salba gaitzazu
