Liburutegiko olerkia

Topoyiyo

 Hemen, liburutegian nago

 beti bezala zutaz pentsatzen

 airean somatzen dut

 zure arnasketaren doinua

 ezpainetan irrifar keinua

 begietan izar dizdira

 zu al zara usain horren jabea?

 erdi lore, erdi oihan

 bai, zu zara ene bihotzaren taupadak

 mugierazten dituen indarra

 nire baitan aisitasunez barruratzen zarena

 noizbait aterako al zara?

 Hegalak luzatu besterik ez duzu

 eta haizearen joan-etorrian ihes egin.

 Beharbada hauek ez dira zure asmoak

 Gure begiradak sarritan elkar topatzen dira.

 Gure begiradak lotsaren izpilu dira,

 Zergatik hori?

 Maitia, ez dugu zertan gure sentimenduak izkutatu

 beharrik.

 MAITE ZAlTUT