inprimatu
Hiru poema
Izenburua:
Hiru poema
Sinadura:
Iņaki Andueza
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Andueza, Iņaki

Argitalpena:
Zintzhilik.
Urtea:
1988
Argitalpenaren urtea:
Alea:
3.zk.
Orrialdea:
9-11

Hiru poema

 

Iņaki Andueza

 

 Berriz ere dardartia bihurtu zait,

 arima noski,

 zer ote zitekeen baino...

 Bitxikeriak besarkatuz eta,

 hutsaren hustasun beltza topatuz

 ene desnahia zureganatzeko.

 

 Beti zu,

 bidea atoratzen,

 berde enkargatuaz asetzen,

 zure bihotzgabearen hotsean

 behin eta berriro ni murgiltzearren

 madarikatua sentitu arte.

 

 Beti zu,

 ene munduaren lamien disdirak lapurtu nahiean

 bizitzan topeka ibiltzera ni zigortuz

 zure nahikeriengatik, kuttuna.

 

 Beti zu,

 beti ene porrota,

 eta bizitzeko indarra ematen didan

 bionganako oroimena.

 

 Begi beltz mugagabe batzuk

 nere gogamen-lapurtzen edo,

 marmarkatzen zidaten,

 eta lehenengo begiradarekin batera,

 ito etin ninduten

 beraien irribar herdoilduetan.

 

 Konszienteki egiteak

 mindu ninduen geihenbat

 behin ezagutu nituenean;

 bainan amodioan ibili gitien azken egunean,

 beraien ilunabartasunean

 hunkitu ninduten betirako,

 zorotasunaren azken haria agortzen.

 

 Begi beltz mugagabeak eta

 ilargi tanta batzuk,

 bihotzean murgildu zitzaizkidan,

 derrepentean,

 ene amodiozko hilerrian

 etengabe izateko.

 

 Lainotsua zera, iluna

 eta kresalaz kutsatzen duzu guztia,

 ametsak eta irriparrak

 laztandura eta lujuria.

 Lainotsua zera, laguna,

 eta zure bide blaituetan,

 zure musu sakon batean

 galdu ninduzun, intzian.

 Lainotsua, emakumea,

 eroen nahia zera, agian

 lamien bular saldaz egina

 baina beti lainotsua, galdua,

 erakargarri eta lizuna.

 Malenkonia nereganatzean

 izango zaitut gogoan,

 itsas ertzean bagatzerakoan

 mamituko zaitut apurka

 lainoen erreinuan

 zure desnahietan, kuttuna.

 

 


inprimatu