Joan Hadi-Fanay

Joan Hadi

 Agindu zenidan herria, baby, ez dut inon ere aurkitzen.

 Zuk bidalirik nabil, erromes galduen legez.

 Hango lehertze gorriek sarritan hornitzen dituzte

 zure iganderoko berripaper nekatu horiek.

 Eta hango ikur madarikatuek egurrezko oihartzunez

 zunpatzen dute zure altzairuzko hiri zintzoa.

 Baina agindutako herria ezin dut inon ere aurkitu, baby.

 Apaiz izandako maisu baten ahotsez hango kontu zaharrak

 eta soinu xelebrez beteriko berbak ezagutu genituen.

 Ohean elkarrekin geundelarik, oroitzen?,

 handik hurbilago edo sentitu ginen.

 Baina agindu zenidan herria, baby, ezin izan dut ikusi.

 Galdezka ibili naiz azoka eta tabernatan

 inork ikusi duen

 inork harako untzia non hartzen den dakien

 inork bere ganbaran gorderik hango maparik duen

 baina izenik ere jakin gabe, noraezean, alperrik.

 Herri horren izena ez al dakizu, baby?

 Batek hantxe jaioa zela esan zidan baina

 bere paperetan Espainia besterik ez zuen ipintzen.

 Beste batek herri horren lurra denon azkazaletan

 daukagula, baina mozkor itxura zuen, baby.

 Nekaturik nago, baby. Zatoz inontar honi laguntzera.