Hugo Orense

 Gustatuko litzaidake unibertsoa

 amaitu eta gero dagoen espazioa

 ixiltasun ilunbe eta ezerezez

 osatutako hutsune etengabea

 korritzea amets eternala bailitzen

 jaio aurretik eta hil ondoren legez

 sentitzea jakinik bizirik nagoela irrifarrez

 ahoa presiorik gabe flotatzen

 neke barik unatu barik lasai

 irrifarrez eta zuek elkar hil

 ondoren bueltatzea energia bezala argi

 izpia bainitzen udaberrian sagarlorea

 laztandu eta gero jatea

 zuen gorputza ustelak

 mamitu duen sagarra gustatuko litzaidake