Espak
Loramendi
Noraņoko miņaldi, nolako atsekabe
biotz onek bakarrik esango lizuke.
Oinperatua nago guzien aldetik
ta atzindu nayan dabiltz lurraren gaņetik.
Euskal-Erri mamia, erririk maitena,
¨zergatik damaidate gaur damaidatena?
¨Zertan gaitz egin diet? ¨Zertan ditut mindu?
Zerorrek, ene erria, erantzun zaidazu.
Erri guzien gaindi autetsi ziņudan
ta aspaldi nere eskua sumatu zenduan.
Garaille izandu zera egundo Nerekin...
Etzaitezela zu gaur batu etsayekin.
Zure asaba zarrak maite bai-ninduten
ta aurrerapen-aziak ixuri nizkien.
Ta alai ere zuk orain, bein itsumusturik,
baztertuko al nauzu lur maite ortatik?
Euskal-Erri mamia, ¨zertan gaitz egin dut?
Orain Ni ez artzeko ¨zertan mindu zaitut?
Eman nizun euskera, eman nizun garra,
ta amaika aldiz izan naiz euskoen indarra.
Ta ara nola gaurkoan norbaitzuk dabiltzan
nere uztarri leuna kentzeko asmotan...
Ara nola gordean piztitzar maltzurrak
malmutz itto nairikan usotxo xamurrak.
Zertan, bada, erria, zertan dut gaitz egin
maitatzea espada maitasun onekin?
Noiztik-nora gaurdaņo ezertan Nik mindu?
Erri maite-kutuna, erantzun zaidazu.
Eman nizukeana oro eman nizun...
erantzun, ba, oraintxe utzi nezakezun.
Aintziņatik izan-ta nere begikoa,
etzaidazula gaur zuk atera malkoa.
Geroratu baņo len zentzuratu zaitez
ta alkartasun estuaz berriz lotu gaitez.
Jaso zazu lepora nere uztarria
ta arinduko dizut Nik zure min-larria.
Ez nazazu baztertu, ez utzi atzera
ta askatua zu laister ikusiko zera...
Euskal-Erri mamia, Burutzat al nazu.
Zure Buru naizela zorioneko zu.
