Belengo argi-lorea

Loramendi

 I

 Belen-aldeko mendi-gallurrak,

 ibai-ertzeko zugaitz-ezurrak

 estali ziran elurrez...

 Aize durunkor, zatilariak

 orru zegiten, jorik erriak

 izoztutako arnasez.

 Ekaitzen mende arro dijoa,

 txabolatxoen arnas beroa,

 ke mordo jostalaria...

 Ordi motelak gosez orruka,

 txabol-aurrean jolas-ojuka

 kapusai luzez artzaia.

 Mendi-kolkoan argi gorriak

 txinpartaz ziran igotzen,

 ta artzai-mutillen irrintz luzea

 aize zakarrak zekarten.

 ...Uso lumak lez elur-ostoak

 ixil jarien odei-mordoak.....

 II

 ­­Artzai-mutillak, artzai-mutillak!!

 gora jasorik zuen makillak

 tontorrik-tontor

 al bezin pizkor

 irrintz alaiez Belen-aldera

 «Argi-Lorean begiztatzera!!

 ­Euzki-aldeak argi jario!...

 ­Izpi legunak galtzen zaizkio!...

 ­Orren txuria

 euzki-aldia!...

 ­Oraindik iñoiz ez ikusia!...

 ­Txinga politak laztan damaio!...

 ­Agur zeruko goibeltasuna!...

 ­Agur bizitzen uztar astuna!...

 ­­Urrun bijoa

 ekaitz-orroa

 indar nastuen zurrunbilloa!!...

 ­Ara biotzen azkatasuna!...

 ­Geldi zetorren!... ­Dirdir zerion!...

 ­Belen otzari laztan zemaion!...

 ­Ale bikaiña!...

 ­Lore urdiña!..

 ­Txingi aratza!... ­Osto liraiña!...

 ¨Nolaz nik esan zer dagokion?...

 ­Geldi zetorren!... ­Artzai-mutilak

 gora jasorik zuen makilak

 tontorrik-tontor

 al bezin pizkor

 irrintz alaiez Belen-aldera

 "Argi-Lorea" begiztatzera!!...

 III

 ­Zerbait nai zuen!... Geldiro xamar

 zaldun-talde bat ondoren dakar!...

 ­Zerbait nai zuen!...

 ­Zerbait Belenen!...

 ­Goitik begira zorrotz zebillen

 jauregi, etxe, txabola ta abar!..

 ­Zerbait nai zuen!... Uri-burutik

 kiñuka zegon aspertu ezik!..

 ­Zerbait nai zuen!... Zertara dakar

 zaldun-taldea geldiro xamar?...

 ­Ezin det asma!...

 ­Berriz... darama!...

 ­Zerbait nai zuen!... ¨Mendi-bularra?...

 ¨Nai ote zuen estalpe zarra?...

 IV

 ­Ixildu bitez itzak!... ­Mututu mingaiña!...

 ­Iñolaz ezin jardun!... ­Ez naiz, ai! ni adiña!

 ­Lau orma baldar... Elur-izara!...

 (Ene! au egi zorrotza!...)

 ­Ezin dezaket... Ezin dezaket!

 ­Miñez lotzen zait biotza!...

 Estalpe bazterrean... sendi bat zekusten!...

 ­Idi eta astoak arnasez berotzen!...

 Aur txiki, eder, jayoberria

 (Atizpeztu nadin lenbailen!...)

 lasto tartean erdi gordea

 gorriak zegon ikusten!

 (Arzaze Jesus Ona,

 Nere eskeintz xamurra.

 ezin dizut ukatu

 Nik emen agurra.

 ­Ume gaxoa!... L otan zematen

 bere begitxo urdiñak.

 Abo xabalik!... Zango txikiak

 arrosa baten pinpiñak.

 Auzpez daude zaldunak,

 auzpez Erregiak,

 eskeintzen dizkiote

 urrezko opariak.

 Malko sendo, garratzak

 ixil darorzkie,

 beren biotz-barrenak

 samurtu zaizkie.

 ­Otoi luzea!... ­otoi beroa!...

 ­Emendik ezin aldendu!

 ­Maitasunaren irudi bizi

 ziñez or dira biurtu!

 ­Izar-Lorea goian begira!...

 ­Orren garbia bere dirdira!...

 ­Irri par dagi

 lilluragarri!...

 ­Laztan damaio Aur txikiari!

 ­Erri guziak emen ba lira!...

 ­­Belen-aldea, Belen-aldea

 Jesus Aurraren txoko maitea!!

 ­Gorenen zakust!

 Abes dagizut!...

 Biotz-barrendik zuri damaitzut

 esker onezko "Argi-Lorea"!!...