inprimatu
Heroik egunkaria irakurtzen du
Izenburua:
Heroik egunkaria irakurtzen du
Sinadura:
Mircea Dinescu
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Dinescu, Mircea

Argitalpena:
Susa.
Urtea:
1993
Argitalpenaren urtea:
Alea:
30.zk.
Orrialdea:
24-25

Heriok egunkaria irakurtzen du

 

Mircea Dinescu

 

euskaratzailea:

Mertxe Agirrezabal

 

         Mendea larogeita hamargarrena betetzera zihoan, Errumania lehertzera

 etorri zen eguberri bezperetan. Askok ikusi genuen. Irudi horailak, maiztuak:

 jauregiak sutan, zulodun banderak neguberrian, tiranoen azkenaurrekoa, kamerak

 arma hilgarri bilakatuak, elurtean galdutako trenak... Orduan topatu genuen

 proklama sutuak irakurtzen, ahoz baino ukabilez eta larriak puztutako begiekin

 hitzegiten. Sinboloa izan zen Bukaresteko telebista iraultzan, aurreko

 muturrean ageri zen poeta kaskamotza.

         1988an deklaratu zuten disidente Mircea Dinescu. Kargu ofizialez gabetu

 eta etxe barruko gatibutza ezarri zioten, 'Liberation'en agertutako

 elkarrizketa batean Ceaucescuren erregimena gogor salatzeagatik ausaz.

 Errumaniako Idazleen Elkarteko aldizkariak lehendakari zuen. Bere egoerak izan

 zuen oihartzunik mendebaldeko Europan, ezagutzera eman zen prentsan poetaren

 drama. Errumaniako Idazleen Elkarteko lehendakari izendatu zuten 1990eko

 urtarrilean.

         Mircea Dinescu 1950ean sortu zen. Seguruenera Marin Sorescu-rekin

 batera Errumaniako poeta garaikide ezagunena da atzerrian. Ińigo Aranbarrik

 aspaldi euskaratu zituen Sorescuren poema ale batzuk Susa 21ean. Maiatz 19an

 aurki ditezke Dinescuren hamar poema, Itxaro Bordaren eskuak gurera ekarriak

 orain baino lehen.

         Zortzi poesia liburu eman zituen argitara 1971 eta 1986a bitartean.

 Azkena eta entzute handienekoa, «Moartea citeste ziarul» («Heriok egunkaria

 irakurtzen du»), zentsuraren galbahea pasa ezeta 1990era arte argitaratu ez

 zena Errumanian. Harrezkero harrapazka irakurria izan da.

 

Iheslarien agerpena

 

 Nere herri kaskamotza

 nere arreba atxiloketa eta bakardadean

 Urria darama pisura

 eta nere arropek

 zure belardi ildotuak dirudite.

 

 Zure aurpegi torturatuaren karearekin

 zuritu zituzten biltegiak. Zure kaskezurrarekin

 dado trukatuak egiten dituzte ganberroek.

 Zer gal nezake? Urteak baino ez, urteak...

 

 O, hegoaldeak arramaskatua

 iparraldeak jana

 eta lautadako arbasoetara bitartean lixeritua

 lord bat bezain barregarri desagertuko naiz

 ijitu baten gonapean, gonapean...

 

 Heroi bai antzezle kaskar bai lurjoa

 irria edo gezurra bitarteko salbatuko naiz

 eta neurez hiltzen banaiz ere

 hil egin nautela esango dute

 urkabilurra lepoan sortu nintzela

 esku ezezagun batek larri estutua

 

Exilioa

 

 Marmatzian patatak loretan dira

 eta zuek oraintxe aldegin behar duzue hegoaldera

 zerua urrun eta tarratadaz josia dagoenean

 negarra naziotzat hartzen denean?

 

 Minari herri baten itxura emango diozue

 baliteke hilobi beroagoa topatzea...

 Aitzurka ari gara aitzurka esmeraldazko patatak,

 harri bitxizko nere patata errukarriak.

 

 Gazi-aska zerutiarrean gordetako zein jainko

 gertatuko litzateke berriro gu elkarrengana biltzeko?

 Gure etxean eta zuenean negar-kantari gabiltza

 gure etxean eta zuenean amaitu dira ipuinak

 

Dantza

 

 Heriok kalean egunkaria irakurtzen du

 hildako eskalearen aurpegiaren gainean jarrita

 heriok tabernan basoa betetzen du

 herio soroen gainean dago, herio kanpin-denda barruan dago.

 

 Arropatik ken iezazkiozu hautsak zapatak miaztu

 izan zaitez luxuzko balet bizialdi batez,

 Santa Sofiako urrezko burusoileriak

 distira beza zure beheraldiko odolean.

 

 O hildakoen dantza, kulunka eragiozu kateari

 musikaren esklabu, tresna zoriontsu...

 Gure haragi mintzean Bizanzio dabil

 hala Europakoa, nola Sortaldekoa

 

                             Revelatia evadatului

 Tara mea tunsa chilug / sora mea de detentie si singuratate / trage octombrie

 la cīntar / si hainele mele par / miristile tale vargate.

 Cu varul stins al fetei chinuite / spoira magaziile. Golanii / din craniul tau

 fac zaruri masluite. / Ce-am de pierdut? Doar anii, numai anii...

 O, sfīsiat de sud / mīncat de nord / si digerat pīna-n strabuni de pusta / o sa

 dispar ridicol ca un lord / sub fustele tigancilor, sub fusta...

 Erou ba cabotin ba mohorit / ma voi salva prin rīs sau prin minciuna / si chiar

 de voi muri de moarte buna / tot se va spune ca m-au omorīt / ca m-am nascut cu

 funia de gīt / trasa vīrtos de-o nestiuta mīna

 

                                     Exil

 Au īnflorit cartofii in Marmatia / si voi tocmai acum plecati spre sud / cīnd

 ceru-i aiurit si descusut / cīnd se confunda bocetul cu natia?

 Veti inventa durerea ca o tara / poate veti da peste-un mormīnt mai cald... /

 Scobim scobim cartofii de smarald, / saracii mei cartofi de piatra rara.

 Ce zeu pastrat īn saramuri celeste / ar fi dispus din nou sa ne adune? / La noi

 la voi e plīns de-ngropaciune / la voi la noi e-un capat de poveste

 

                                     Dans

 Moartea īn strada citeste ziarul / asezat pe fata cersetorului mort / moartea

 īn cīrciuma-si umple paharul / moartea-i pe cīmpuri, moartea-i īn cort.

 Periei-i haina linge-i pantofii / fii-i pentr-o viata valet de lux, / chelia

 deaura Sfintei Sofii / luceasca-n sīngele tau la reflux.

 O dans al mortii, clatina-ti lantul / sclav muzical, fericit instrument... /

 Prin carnea noastra umbla Bizantul / ba Europa, ba Orient

 

 


inprimatu