inprimatu
Paperik ez daukat...
Izenburua:
Paperik ez daukat...
Sinadura:
Jose Luis Otamendi
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Otamendi, Jose Luis

Argitalpena:
Susa.
Urtea:
1988
Argitalpenaren urtea:
Alea:
22.zk.
Orrialdea:
108-110

Jose Luis Otamendi

 

 paperik ez daukat

 zuhaitzik ez dago

 urrun dabiltza enaren hegoak

 biguinegia da itsaso zabala

 bertan idazteko

 eguzkia oso ederra

 

 pozaren sustraietaraino

 lumaren muturra sartuz

 nire bularrean idatzita utziko ditut

 maitasun arrunt honen

 zenbait pasarte hautatu

 

 triste nago

 geldoa naiz

 sentipenak ditut nagi

 bizitzeko

 istripu bat behar begirada bakoitzeko

 

 untzirik ez da ageri

 gure herriaren antzerakoa:

 pobre askorekin igande eguerdiz

 

 ez dira etorri kaiuak

 harkaitzik salbatzera

 mutiko xaloen igurtzietatik

 

 gaur ez da galdu

 nire eskua

 gerritik behera luzamendutan zurekin

 

 ta bizkarrean poema hura

 eguzki kremaz

 ez dut nik hasi

 

 ederrak dira

 marinel askoren bisaietan

 itsasoaren aingurak bekokiraino sarturik

 

 belauntzien mihisetan tximeletak

 itsasoa urrunegi amestu zutenak

 hego eta hanka

 neonezko iragarki eroak

 sexurako deika abioiak

 horra non dabilen

 itxaropenaren azken odol tanta libratu ezin

                                             gure sabelean

                                             kemen faltan

 hona non datozen

 haize murmurioak

 oso eme

 autobusetako leihatiletatik euli grisengana

 eta txartel baliogabea

 memoriara baino ez doana

                                             enamoratuok

                 asko pentsatzeke hiltzen gara

                                         pozaren kariaz

 

 ni jaiotzerako eginak zeuden

 Txinako murraila

 polizia pilak

 Mediterraneoa

 leialtasuna historia liburu beltzetan

 

 ordutik hona

 galdera asko erantzun dira

 beste asko itotzen utzi harkaitz artean

 jende asko hil da

 ni hazi maitemindu eta

 ergeldu egin naiz pixka bat

 zu bakardadearen sinonimoak

 ikasi ezinik zabiltza

 

 katuen ikuspuntutik zure leihoa deskribatzeagatik

 bizia ematera noa

 

 atzo

 elkarren arimaraino

 iritsi ginen amodioan

 

 gero

 gaztelu zaharkitu

 eta enaraz beteriko

 amets banarekin lo hartu genuen

 higandik ez oso urrun

 

 zure sabelpetik arrain gorriak

 ateratzen hasi dira

 zuhaitzak hostorik gabe geratu

 edertasuna begira

 eguzkia irrikaz kixkali

 zure izatarretan gora

 

 ez naiteke bizi maitea

 gure paisaiak aldika aldatzen ez badira

 enarak nire adatsean

 udazken bila

 

 


inprimatu