inprimatu
Beste munduko poema
Izenburua:
Beste munduko poema
Sinadura:
Kenneth Weisner
Urkizaren iruzkina:
(Eusk.: Andolin Eguzkitza)
Egilea(k):
Eguzkitza, Andolin

Weisner, Kenneth

Argitalpena:
Xaguxarra.
Urtea:
1980
Argitalpenaren urtea:
Alea:
1.zk.
Orrialdea:
94-95

Beste munduko poema

 

Kenneth Weisner

 

 Hitaz egun osoz egiten zinat gogoeta,

 urrundik, hodeiertzaren gainean

 loak bere hatzamarraz bultzatzen hauen tokian

 ene barnera gero eta areago...

 

 alarma bera ere mozten dudanean

 espazio ibiltarien bizihobia bezala,

 itzuri egiten haiz

 soros diezakenadan baino bizkorrago.

 

 Oraindik, ispiluan pausatzen naun

 gelan nonbait norbait

 marmaraka balego bezala

 edo intsektu batzu murtxikatuz...

 

 Arraiki sartzen naizenean

 bizitze errealaren arazoan berriro,

 guztiz maitemindurik dagoen norbait bezala aritzen naun.

 Hireak ditun ezpainak eta eskuak.

 

 Berriz ikutzen ditudanean

 gauza ezagunak —bitsa, ur beroa—.

 nirekin hago oraino, loaren erregalu,

 beste munduko opari.

 

Poem of the other world

 

 The whole day think of you,

 off in the distante, over the horizon

 where sleep pushes you along with his finger

 farther and farther finto me...

 

 even as I cut the alarm

 like the spacewalker's lifeline,

 you slip away

 faster than I can rescue you.

 

 Still, I pause by the mirror as if somewhere

 in the room someone

 were whispering

 or insects chewing...

 

 As I gladly enter

 the business of waking life again,

 I act like someone deeply in love.

 Yours are the lips and hands.

 

 As I touch again

 the familiar objects —lather, hot water—

 you are still with me, gift of sleep,

 gift of the other world.

 

 


inprimatu