Nik ere nere zorrak

Zubiria, Jean Pierre (Panpilli)

 1

 Agur eta ohore zuri jaun Ezkurra

 Euskaldun gizon gisa etza'ahanzkorra

 Arras ñimiñoa zen zuk diozun zorra

 Suieta ukaitea bainuen plazerra.

 2

 Orai nunbaitan badu hogoi ta bost urte

 Kantuz etorri nintzan zure gana eske

 Sortzeak ekarria, ausartzia merke

 Hor ez da probetxurik, hola egin naute.

 3

 Aste guziz hartzean kaseta eskura

 So bat egiten diot nik laster barnera

 Ikusiko dudanetz zure sinadura

 Zu ere olerkari xarmanta baitzira.

 4

 Egunak badoatzi egunen ondotik

 Hauxe erranen dautzut bihotzain barnetik

 Lo egiten dudala gogoa trankilik

 Nehork nehun ez baitu ene gana zorrik.

 5

 Ene kantu xinpleak orai liburutan

 Hola ezarri naute ohore haunditan

 Gora kantatuko dut deneri denetan

 Hoien gana naizela haundizki zorretan.

 6

 Ainitz herri ederra betidanik Sara

 Pollitagorik ez da en arabera

 Bazko biharamunez feria hortara

 Tropaka gaten gare liburu saltzera.

 7

 Horra ni nola nintzen kantu iten hasi

 Geroan ere zenbait urtetan idatzi

 Hoinbertze laudorio ez nuen merezi

 Guzieri dautzuet milaka goraintzi.

 8

 Aspaidi du, Baionn nago laketua

 Hemen urus bizi naiz, antxu zahartua

 Kantuz artzeko nuke oraino gostua

 Bainan hortako boza arras erlastua.

 9

 Konprenitua nauzu erreski, nik uste

 Mundu huntan badela zernahi suerte

 Kantu zenbait eginez, egon beti gazte

 Jainkoak nahi badu, elgar ikus arte.