Baratzeko lilia

Zubiria, Jean Pierre (Panpilli)

 1

 Oi baratzeko lilia

 Distirant pare gabia

 Ikus orduko gustatu zautan zure arpegi eztia

 Zure aldean pasa nezake munduko bizi guzia.

 2

 Zonbat nauzun agradatu

 Nahi nuke esplikatu

 Zu ikusirik amodioa kolpez zautan eni piztu

 Geroztik hunat ene bihotza deusek ez du kanbiatu.

 3

 Zure arpegi xabala

 Gustaturik berehala

 Geroztik beti gau eta egun zure ondotik nabila

 Zure ondora etorri gabe ni ez nagoke nihola.

 4

 Zure begien distira

 Deuseri ezin konpara

 Hoien parerik ez da agertu ene begien bixtara

 Bake osorik ez dut izanen zu bildu arte aldera.

 5

 Ni zutaz agradatua

 Bizi naiz loriatua

 Ene bihotza zure gana da esperantzaz hanpatua

 Zu baitan ere sortuko dela enetza amodiua.

 6

 Negu eta primadera

 Elgarren ondotik dira

 Xarmegarria zu ere zaite luzatu gabe deklara

 Zurekilan ezkontzeko badudanetz mentura.

 7

 Nik zonbat zaitudan maite

 Esplikatzen ez da aise

 Zutarik urrun beti denbora kausitzen dut ainitz luze

 Ene bihotza tormentan dabil zu ganat etorri arte.

 8

 Kantuz naho bozkarioz

 Maitaturik amodioz

 Bi presunetan amodioa eder da eta balios

 Mundu huntako bizi guzia iragaiteko lorios.

 9

 Lilietan ederrena

 Jainkoak zaitu egina

 Nik ere hari galdatzen diot eman dezadan dohaina

 Zure aldean iragaiteko gaua eta eguna.

 10

 Baratze ondoko mertxika

 Lorez betetzen gaindika

 Lore hetarat erleak dira maiz etortzen hegaldaka

 Gisa berean ene bihotza amodioak dabilka.

 11

 Primaderako arrosa

 Gazte eder loriosa

 Nik zure baitan ezarri ditut gogos eta bihotza

 Ez da dudarik Jainkoak gaitu biak egin elgarrentza.