¡Ai! ¡Au barrengo illuntasuna!
Zapirain, Juan Kruz
1
Nere biotzak eztu billatzen
konsuelozko plazarik,
argatik dabill bere denbora
munduban ezin pasarik;
andre ta alaba ill,
beti begira nabill,
begiyak gora jasorik,
eztakit zertan paltatu detan
eznaute egiten kasorik.
2
Au petxuaren mobimentua.
au biotzaren kolpia,
dudarik gabe izan biar du
bere lekutik saltia;
egunezko tristezak,
gabian loik ezak,
egiten dian kaltia,
eztakiyenak ezdaki zer dan
etxian baten paltia.
3
¡Ai! ¡au barrengo illuntasuna!,
ezdiyot topa iñori,
medikurikan ez det billatzen
sondatutzeko miñ ori;
enau asmatzen iñork,
oraiñ eskatzon diyot
Jaungoikuaren Amari
dakiyelako nola lagundu
alargun daguanari
4
Nere biotzak sufritutzen du
makiñatxo bat nai gabe,
baño persona illtzen zalla da
penakin beste miñ gabe!
nik pasa diyot jaunak,
gabak eta egunak
eze askorik jan gabe,
argatik enaiz konsolatuko
mundu ontatik juan gabe.
5
Nere biotza saltoka dabill
atera naidu kanpora,
ezta munduban kontentatuko
iyo bitarte an gora;
orduko enbiruak,
zeruko aingeruak
bilduko zaizkit ondora
gaur edo biyar ez dakit baño
etorriko da denbora.
|