Uso gaixoa

 1

 Uso polit bat ¡zer pena!

 ezer txarrik etzubena;

 biyotz oneko begi zabala

 borondatea diena,

 erriyan zan ederrena,

 arrosa ziruriyena.

 2

 Etzan kanpuan txoririk

 ori zan beziñ alairik;

 oraiñ tristura, kolore illa

 petxua penaz beterik,

 begiyak malkos bustirik,

 ezdakit duen besterik.

 3

 Badira mendi bazoak

 jartzen diranak lazoak:

 ishil ishilik galdetzen dute

 adiskide ta auzoak,

 zuzen emanak usoak,

 ote dituen pausoak.

 4

 Gorde nailuke pozikan

 ez galtzearren lotsikan;

 daukazki begi urdiñ-txoriyak

 argi gaberik kasikan,

 etzayo aitzen itzikan,

 ez dauka lengo antzikan.

 5

 Lenaz aur on baten gisan

 allegatzen zan elizan;

 an egiyazko fededun ayek

 nonbait arreta artzezan,

 oraiñ diratenez esan,

 azpaldi ez dala izan.

 6

 Etzan gelditzen lenago

 karnaba baña geyago:

 erromeriyan bi ordu baña

 iru oro lau nayago,

 oraiñ ezkutuan dago,

 zerebait badala nago.

 7

 Uso polita kantari

 guztatzen zaie danari;

 galairen batek gabaz diyola

 lagun egiten berari,

 gertatutzen bada ori;

 ez eman kulpik iñori.

 8

 Ibilleroyek gabean

 beti du gaitza urrean;

 bi usotxuak naitasun aundiz

 gosoz biltzen diranean,

 bide galdu illunean,

 joaten dira geyenean.

 9

 Baña alare usoak

 ez ditu ditxa osoak;

 galduak dauzka zorotasunak,

 lengo algara gozoak,

 galdetutzen du auzoak,

 zer ote duen gaisoak.

 10

 Bakar liberean biyak

 nola basoan txoriyak;

 zorigaitz batek ipiñi arren

 bide illun ta itxiyak,

 ez daude noski etziyak,

 zuzendutzeko guziyak.