Argizagia eta iguzkia

Toucoulet, P.

 1

 Jinko maiteak hastapenean denak ongi egin ditu,

 Gauza guziak mundu huntako parezka egin baititu:

 Egunarentzat, argien argi, iguzkia zuen piztu

 Gauarendako argizagia haren laguntzat kreatu.

 2

 Lur gain, lur peko pare guziak elgarretaratu ziren

 Kreatzaileak nahi baitzuen denak hola dobla ziten.

 Argiei aldiz erran zioten bakarka bizi zitezen,

 Zeru lurraren zabaltasuna aldizka argi zezaten.

 3

 Argizagiak ikus orduko iguzkiaren sortzea,

 Zaluxko zuen deliberatu mendebalean sartzea.

 Eta geroztik, mendere mende, hau da heien bizitzea:

 Bat jeiki eta bertzea etzan, sekulan ez juntatzea.

 4

 Argia baita zerutik jina joritasunez beterik

 Garbi egonez sorarazten du segur nasaiki semerik:

 Horra zertako daukan mundua mireski aberasturik,

 Zelaiak eta mendiak oro kurioski apaindurik.

 5

 Iguzkiaren su bortitzari nehork ez behar behatu,

 Jainko Jaunaren idurikoa harek arpegia baitu.

 Argizagia, oro hari so miretsiz ezin gelditu

 Harek eskaini urre zilharra denek nahiz eskuratu.

 6

 Amerikatik airatu ziren tresna batean gizonak

 Argizagian nahiz ikertu zer zaukan barnatasunak.

 Heltzearekin bai boztu ziren gizon zeruz jabedunak

 Bainan zangoak han pausatzean trixtatu bi jakintsunak

 7

 Etzen urrerik, etzen zilharrik, herrautsa hakarrik lodi

 Mendi xut eta ziloka haundi nahas mahas han nun nahi

 Argizagiak erran zioten zela dena hek iduri:

 Urrundik eder, hurbildik, aldiz, zimur guziak ageri.

 8

 Edertasuna ez du ez nehork eman bere buruari

 Argizagiak duena ere zor dio iguzkiari.

 Hunena aldiz nundik heldu den galda baginio berari

 Erran lauguke, egia baita, zor diala Jainkoari.

 9

 Jakitatea, gure mendean, beti aintzinatuz doa

 Hemendik fite egin dezake miresgarriko saltoa;

 Orduan ere ikusiko da zeruan dagon Jainkoa

 Zeru lurraren kreatzailea dela guzien gakoa.