Ayamendi
Pagogaņa
Bidasotarrentzat beti pozgarria
zaigu bizitzea zure oņapean.
Begiak zabalik, txundioz beterik,
zein goxo guretzat zure urblllean!
Eguzki zabalak, uda egunetan,
eguerdi aldian sutan zaitunean,
galdeketan gaude zeruko argia
bein betiko gure Lurrara jeitxi dan.
Neguko garayan laņo-mordo beltzak
zure gallur goian batzen dira tinki..
Gero, trumoiak ta tximista zorrotzak
oņa-aldera datoz guda gorran aurki.
Gaztetasunean, malkor oro zear
jotzeko trebe ta txotil nintzanean,
ia Illabetero zure gullurrara
joaten nintzan pozik, atsegin ederran.
Eresi bikaņak, soņu jostariak
entzun ditut zure Zurrumurru goian.
Menditar zintzoak, oro txit baturik,
abesteņ zituzten biotza agerian.
Zenbat gizaldiak igaro ote dira
zure malda pean! Gizon ta erriak
mota guzitakoak: zuzen eta zirtzil,
Iguinak eta biotz-onekoak.
Zure baranoan orain zohardi bat,
urrez argiturik, zabaltzen ari da.
Yainko-lege pean, danok alkarturik,
anaitasunean biziko ote gera?
Bein betiko zaitut nere itzal ona.
babesa beroa, kerispe ziurra.
Gaba ta egunez gogo barrenean
daukat tinkatua zure iduria.
Goiko txoriņoa bezin laister ta arin,
nere naikundea zurerantz dijoa.
Azken estalpea, mendi txit maitia,
arbasoen ondoan zaitut autatua.
