Il-ezinez
Teresa, (Santa)
Bizi naz, ez baiña enegan,
ta ain ditxarot bizitz goitia
ez ilteak daust
kentzen bizia.
Joana bizi naz neugandik,
maite-sutan il-bearrez;
Jainkoaren baitan bizi naz,
beretzat nindun jo maitez;
biotza neutsonean emon,
an jarri eustan idatzia:
ez ilteak daust
kentzen bizia.
Ai! au biziaren luzea!
Erbeste onen minkorra!
espetxe ta kate oneitan
esturik bizi bearra!
Noiz urten-zain nagola soilki
damost oiñaze gorria!
Ez ilteak daust
kentzen bizia.
A!!, au biziaren garratza,
Jainkozko ezti bagea!
Maitasuna baita txit samur,
itxaro ez, baiña, luzea:
ken eidazu, Jainko pixu au,
galtzairu baizen andia:
ez ilteak daust
kentzen bizia.
Jaungoikozko espetxe onek
-nire maitezko egoitza-
Jauna dau egin nire jopu
ta azkerik ene biotza;
ta ain yat griñagarri Jainkoa
ene atxilo ikustia,
ez ilteak daust
kentzen bizia.
Il-bearraren uste gozoz
bizi naz bakar-bakarrik,
il ostean, bada, bizia
itxarok dakarst ziurrik;
bizia damozun eriotz,
ez luza, bait-nozu zeuria:
ez ilteak daust
kentzen bizia.
Ona, mardul da maite-sua.,.
Bizitz, ez zakidaz ziztrin;
ez daukazu beste biderik,
gaintzeko, galdua egin.
Betor bein eriotz biguna,
betorkit ilte aurkia:
ez ilteak daust
kentzen bizia.
Alako bizitza goikoa
egizko bizitza dana,
bizitz au aitu ta il arteiño
biziz goza oi eztana:
eriotz, ez zakidaz muker;
iltzear bizi nadin lena,
ez ilteak, ai!,
kenduz bizia.
Bizitz zer neikeo nik emon
nigan bizi dan Jaunari,
zeurori ordez galdu ezik
A dagidan irabazi?
Ilda opa dot A jaritxi;
orren dot kutun maitia,
ez ilteak daust
kentzen bizia.