|
Uso zuria
Egieder
Mutiltxoa ain baketi
uso zuria dirudi,
goiz aroan uso adi
eleiz aurrean txit zoli.
Egazka dabil usoa
zuri, dizdiz, goi aidean,
edurra zurigo ez da,
berantza datorrenean.
Bakearen gozotasun
beragaz dabil egape,
begi aren bakuntasun
zeru lillura ez beste.
Uso zuria aidean
solorantza egazkeran,
lur gaiņeko galburuan
begi-niniak zituan.
Eso bigunak ikaraz
geldi geldiro ba-doaz,
laster artzen dan arduraz
gari urrea onuraz.
Gora ta gora egoak
aize urratuz bigunki,
leio gaiņean lagunak
pozez agurka berari.
Gure mutiltxo Eleizan
eratasunez beterik,
uso zurian antzera
belaunez makur, apalik.
Zer dabil umetxo arek
aingeruaren antzera?
Zoriontsuak ez bestek,
ezin goitu, ain ederra.
Esku zuriak baturik
biotzaren egalean,
begi apalak bildurik
eratsu bular gaiņean...
Nora nai? Josu'ren gosez,
bizitza janari billa?
Laster doa barne pozez
aldarako mai aldera.
Ogi zuria dirudi
Jaungoiko ta Gizon danak,
zeru esker umeari
oparo damotso Berak.
Zazpi urteko umea:
beairatu bai barrura,
aingeruz zorunekoa
zuretzat gaurko eguna.
Zeru goiko aingeruen
janaria dan berbera,
bizitza indartzearren
barru ortara eldu da.
Uso zuriak garia
lur gaiņean artu eban,
mutil txikik Jaun berbera
Aldarako mai gaiņean.
Usoari bere aiztak
on etorri emon eutsen,
umeari aingeruak
zorionez begiratzen.
|
