Ederra
Egieder
Ederra amestu dot
gabaz oial-artean
gozoki kolkoan.
Argia, goizez, eder,
mendi ta ibar zabalak
erne min giroan.
Adimen ta biotza,
pozez, zorionez,
ederraren ederrez.
Barruak lertu bear
argi arte onetan,
on giro indarrez.
Mendia maitegarri
ipar aize girotan,
orritxoak dardar
dizdizka adarretan,
ederraren zoruna
mendietan zear.
Egi eder atsegin,
gerizpe zoragarri,
zer dakust emendik?
Itxaso, mendi, ibar
eder-eder surtzetik
alderdi danetik.
Eder artean nago
buru, biotz, sea
zorion zoruna.
Nok izpitu al daike
edertasun mataza au
itzen ariora?
Goian argi urrea,
aizea dabil garbi.
Oi nire biriak!,
pozez, nasai askatzen,
mendian artuaz
urre erraiņuak.
|