Berrogoi urte
Piarre, Otto
1
Ahaide eta adixkideak, urri huntan urte-buru.
Euskal-Herritik joana naizela berrogoi urte baditu.
Norbaitek noizbait uste bazuen betikotz nintzala galdu,
Errozuete egun harentzat egiten dudala kantu.
2
Euskal-Herritik kanpo joaitea zoin den bihotz-urragarri
Bere herria, bere lagunak maitatu dituenari.
Herriko-mina zoin barna doan frogatu duenak daki
Pairamen batzu izan direla maitatzearen hazkurri.
3
Desterratuak ere baditu zorionezko egunak
Denetan eta denek bezala merezitzen dituenak,
Bainan ez ditu ahanzten ahal sort-herrian iraganak
Joanago eta ederragoak iduritzen zauzkigunak.
4
Primaderako xori gazteak tiruli eta xiruri
Ait'amen ganik ukana duen xaramelaren kantari
Hura bezala, jarraiki nahiz odolaren mintzoari
Lehiatu naiz ahal guziez euskaraz mintzatzeari.
5
Hazi gaituen sort-herriari ohore egin dezagun
Herritik urrun girenak ere gauden betiko euskaldun
Eta euskaldun egoitekotan gauden ere sinestedun
Adimendua egon dadien beti bihotzaren lagun.
6
Ikusi eta zer ondorio duen ezazolkeriak
Xuti ditela Euskal-Herrian gure herritar guziak.
Sortu bagira batzu haundiak eta bertzeak ttipiak
Elgar lagunduz azkar ditzagun gizaldi eta herriak.
7
Azken pertsu bat, bihotz bihotzez, gure gazte maitendako
Aski bertute ukan dezaten bide baten hautatzeko
Gizontasunak mana dezala beti aintzina joaiteko
Urostasunik ez da izanen alfertu denarendako.
