Portukoak
Norda
Itsasotik lekora, Mattin arraintzalea
Gustu onian zagon, chalupan jarria
Mintzo eder batian, Paristar batekin
Zertaz ari ziren, nehok ez du jakin.
SIMUN
Jaun hura gan-ordu, Simunek Mattiņi:
Nun artu duk hik, erdar eder hori?
Paristar hori erhan badituk, egiak astian
Eman dituk, segurki, tiro bazu artian...
MATTIN
Hire piko horiek, ez naitek kexatzen
Nere trebenziak, othe hau jeloxten?
Elhia arin dudala, emaiten diat froga;
Hik aldiz iduri duk, gure ahate mutua.
SIMUN
Gure ofizioan, ez baita samurtzen,
Hortako hire solasak, tiat ongi hartzen;
Gure erresumak baitire, portu eta itsasoa,
Ez eman gure artian, bazare kampokoa.
MATTIN
Paristar eta kampokoeri, zor diau erespetua;
Bainan ez uste izan, garela zozuak.
Ez bagira erdarian, hek bezinbat trebe,
Orhoit itxuen erresumian, okerrak direla erege...