Ximiko

M.E.

 1

 Orai arte izanik beti alegera,

 Zerk gaitu lerrarazi maitia huntara?

 Nolaz zerauku lotu holako trixtura,

 Bihotza treinkatua daukun ilhundura?

 2

 Argi xirrixta hori izar begietan,

 Zure elhe eztia irri ezpainetan,

 Amodio pindarra piztuz nere baitan,

 Zorionez ninduzun airatzen bet betan.

 3

 Begiak ñirñiraka, plañu, bekoz beko

 Xortaka urtzen zaizku bi nigar ihintzño.

 Zintzurra agortua, mihian ximiko,

 Elherik goxoena laiteke idorxko.

 4

 Su garra bihotzean buhaka pizturik,

 Gogoa bozkarioz betea delarik,

 Haize hegoak berak ez luke indarrik,

 Haren ezeztatzeko, aski furfurarik.

 5

 Azken irri ezti bat dautazu ixuri,

 Zoinen hari goxoak josi bainu zuri.

 Zeruan uzten duen marra laze hori

 Airekoak derauka guretzat lotgarri.

 6

 Hain urrundik zu ganat berriz itzultzeko,

 Urtxoaren pare dut hori segituko.

 Sor-lekua eta zu ezen neretako

 Biziaren erroak zaizte sekulako.