Alea
Muniategi, Sabin
Zuzara Jabea, mundua da zure alorra
ereintzalle zara, gizona da zure azia;
landare loretsu edo arantza ziztorra,
egin bedi nai dozuna, bete zure naia
Arri artean, sasi artean itzal gorriz
betiko laiņopean, ez zuri ta eguzki,
ala lur sakon, aberats, lur landu ta mamiz,
zein aizek erabagi ete zun nire zori?
Noizbait alorrak, zure itaia ikustean,
bedar-txar ebagi asmoz... Enetxu enea!
azken orduko egun edota gau baltzean...
Uztatze egun ortan, alea nai neuke izan,
danik-eta txikiena izanda be, alea,
gordeko dan zure gari-pil, aletegian.
