Leyotik
Tene
¡Zein orlegiak nere leyotik
dakusdan malda jeikiak,
gure itxaropen amesgarrien
irudi maitagarriak!...
¡O zein ederra oyen itxura
uri ixillaren atzian,
beren lerroaz migatzen duten
oskarbiaren azpian!...
Lur zitaletik goruntz jeikita,
beti zerurontz begira,
ain eder egin zitun Jaunari
eskar ematen bezela
nere leyotik ageri diran
malda naruen lillurak
uxatu dizkit gogo-mingarri
nitun oldoskun itunak.
........................................
........................................
Mendi urdiñen malda orlegi,
muñatz naroki jantziak,
nere etxetxoko leyo-aurrian
goruntz begira jeikiak:
¿nola ain ixil zaudeten oyek
dezute jardun itxura,
mintzo antzeko zuen zer ori
datorkidala gogora?
¿Zer desazute zuen izkuntza
bigun ta geltzuarekin,
nere gogoan yoran berriak
esnatzen ditun orrekin?
¿Zer dasazute?... ¡Oi! nik ez dakit
dasazutena esaten,
bai baiña nere gogo barruan
zuen lillura nabaitzen;
ta gaur nazute geldi arazo
zuei begin gozaro
maite zaituzten biotz orokin
aitzen dakizutelako.
Deba'tik