Leyotik

Tene

 ¡Zein orlegiak nere leyotik

 dakusdan malda jeikiak,

 gure itxaropen amesgarrien

 irudi maitagarriak!...

 ¡O zein ederra oyen itxura

 uri ixillaren atzian,

 beren lerroaz migatzen duten

 oskarbiaren azpian!...

 Lur zitaletik goruntz jeikita,

 beti zerurontz begira,

 ain eder egin zitun Jaunari

 eskar ematen bezela

 nere leyotik ageri diran

 malda naruen lillurak

 uxatu dizkit gogo-mingarri

 nitun oldoskun itunak.

 ........................................

 ........................................

 Mendi urdiñen malda orlegi,

 muñatz naroki jantziak,

 nere etxetxoko leyo-aurrian

 goruntz begira jeikiak:

 ¿nola ain ixil zaudeten oyek

 dezute jardun itxura,

 mintzo antzeko zuen zer ori

 datorkidala gogora?

 ¿Zer desazute zuen izkuntza

 bigun ta geltzuarekin,

 nere gogoan yoran berriak

 esnatzen ditun orrekin?

 ¿Zer dasazute?... ¡Oi! nik ez dakit

 dasazutena esaten,

 bai baiña nere gogo barruan

 zuen lillura nabaitzen;

 ta gaur nazute geldi arazo

 zuei begin gozaro

 maite zaituzten biotz orokin

 aitzen dakizutelako.

     Deba'tik