Erroman! Poza eta malkoak

Mortara, Pio Mª

 Erroman nago

 O! zer poza!

 Au da kristauak

 Gure erria!

 Ta ¡zer naigabe

 Ikastean

 Zer dan gertatzen

 Gure Erroman!

 Kanpotik dena

 Aunditurik

 Edertu, eta

 Obeturik,

 Fede bizia

 Ari da galtzen,

 Ta birtutea

 Da guchitzen

 ¿Eta poztuko

 Ote gera?

 Ez da betea

 Nere, poza,

 Malko dario

 Biotzean

 Gure Erroma

 Ikustean,

 Ez da kaletan

 Arkituko,

 Ez da plazetan

 Topatuko

 Erroma anziña

 Ta Santua,

 Apostoluak

 Fundatua.

 Emen eleiza

 Gañekoak

 Ta eleizacho

 Isurpekoak

 Esaten dute

 Milla aldiz

 Ez dala izango

 Ez, iñoiz

 Erroma anziña

 Berrikua,

 Apostoluak

 Fundatua!!..

 Aita Santua

 Emen dago

 Aundi ta argia

 Gure Leo!

 A! berarekin

 Izango da

 Bai! betikoan

 Gure Erroma!

 Pioren autsak

 Dauzkagu emen

 Eta ditugu

 Beneratzen!

 Ta berarekin

 Denok gaude,

 Gure biotzak

 Bai! or daude!

 Nerekin emen

 Dago Ama,

 Nere anayak

 Ta familia,

 Berakin ere

 Bai! aundia

 Da nere poza

 Eta pena!

 Ai! Jesus ona

 Ez da agertzen,

 Ez dute Jesus

 Adoratzen!

 Euskalerria!

 Euskaldunak!

 Biotz guztitik

 O! maiteak,

 Ai! zenbat malko

 Begietan

 Eta aranzak

 Biotzean,

 Denak zaituztet

 Eskatutzen

 Erregutzeko

 Nereetaz;

 Laster ditezen

 Konbertitu

 Ta Jesusgana

 Abiatu!

 Denok Jesusen

 Biotzean

 Izan gaitezen

 An... Zeruan.