Artzain dohatsua

Mendibil, P.

 Etchola bat da ene jauregia ;

 Aldean, salhatzat, bariztegia;

 Arthalde bat,

 Halakorik ez-baita hambat:

 Bazait niri behar bezembat,

 Ai! etzait itsusi!...

 Ni naiz etchola huntako nausi!

 Goiz-arratsak bethi deskansu ditut,

 Deusaren beldurrik nihondik ez dut;

 Hemen nago

 Errege baino fierrago;

 Nik zer behar dut gehiago?

 Hal ez-da itsusi!...

 Etchola huntan Piarres nausi!

 Goizetan jaikirik argialdera,

 Igortzen ditut ardiak larrera ;

 Eta gero

 Itzalpean jarririk nago;

 Nor da ni baino urusago?

 Ai! etzait itsusi!...

 Ni naiz arthalde huntako nausi!

 Aitorensemeak, gazteluetan,

 Bihotzak ilhunik daude goguetan.

 Alegera,

 Nik ez-dut dembora sobera,

 Kantuz nabila gain-behera,

 Ai! etzait itsusi!...

 Etcholan nor da ni baizen nausi?

 Jan onegiak barnea betherik,

 Aberatsak nihoiz ez-du goserik:

 Eta bethi

 Ene trempuaz da bekhaizti,

 Diruz ez-baitate erosi.

 Ha! ez-da itsusi!...

 Etchola gazteluaren nausi!

 Noizbait Jaunari nik damu eginik.

 Igortzen banindu aberasturik...

 Zorigaitzez

 Nesturik nindauke bihotzez,

 Ene etchola hunen minez.

 Jauna, barkha niri,

 Utz nezazu etcholako nausi!