Mendiague Kantuz.

Jose Mendiague.

 1

 Kantuz sortu naiz eta kantuz nahi bizi.

 Kantuz igortzen ditut nik penak ihesi.

 Kantuz izan dudanian zerbeit irabazi

 Kantuz gostura ditut guziak iretsi.

 Kantuz ni bezalakoak hiltzia du merezi...

 2

 Kantuz iragan ditut gau eta egunak:

 Kantuz izan dirade ardura ene lanak:

 Kantuz biltzen nituen aldeko lagunak:

 Kantuz eman daiztate obra gabe famak:

 Kantuz hartuko nuke gure Jainko Jaunak...

 3

 Kantuz eman izan tut zenbeiten berriak,

 Kantuz gustatu izan zaut erraitia egiak.

 kantuz eman baditut noizpeit afruntuiak,

 Kantuz barka bitzate ene bekatuiak.

 Kantuz eginen ditut nik penitentziak...

 4

 Kantuz eginez geroz mundurat sartzia.

 Kantuz beharko dut ba egin jalitzia.

 Kantuz emaiten badaut Jainkoak grazia,

 Kantuz idekiko daut San Pedrok athia,

 Kantuz egin dezadan zeruan sartzia.

 5

 Kantuz ehortz nezaten hiltzen naizenian,

 kantuz ene lagunek harturik airian,

 Kantuz ariko dira ni lurrian sartzian.

 Kantu frango utziko diotet munduian

 Kantuz edan dezaten nitaz orhoitzian...